دررویاهایم دیدم که با خداگفتگو میکنم.

خداپرسید:پس تومیخواهی بامن گفتگو کنی؟

من درپاسخ به اوگفتم اگر وقت دارید.

خداخندید:وقت من بی نهایت است.درذهنت چیست که می خواهی ازمن بپرسی؟

پرسیدم:چه چیز بیشترشماراسخت متعجب می سازد؟

خداپاسخ داد :کودکی شان

اینکه آنان ازکودکی شان خسته میشوندعجله دارندکه بزرگ شوند.

وبعددوباره پس ازمدت ها آرزومیکنند که کودک باشند

........اینکه آنهاسلامتی خود راازدست می دهند تاپول بدست آورندوبعدپولشان راازدست می دهندتادوباره سلامتیشان رابه دست آورند.

اینکه بااضظراب به آینده نگاه می کنند وحال رافراموش میکنند.

بنابراین نه در حال زندگی میکنند ونه در آینده

.....اینکه آنها به گونه ای زندگی میکنند گویی هرگزنمی میرند.

دستهای خدا دستانم راگرفت برای مدتی سکوت کردیم ومن دوباره پرسیدم:

دوست دارید که انسان ها کدام درسهای زندگی رابیاموزند؟؟؟؟

اوگفت:بیاموزند که درست نیست خودشان را بادیگران مقایسه کنند.

بیاموزندکه فقط چند ثانیه طول میکشدتازخمهای عمیقی درقلب آنان که دوستشان داریم ایجادکنیم.

بیاموزندثروتمندکسی نیست که بیشترینها رادارد کسی است که به کمترین ها نیاز دارد.

بیاموزندکه دو نفرمیتوانندباهم به یک نقطه نگاه کنندوآنرامتفاوت ببینند.

بیاموزند که کافی نیست فقط آنهادیگران راببخشندبلکه آنها باید خودراببخشند.

من باخضوع گفتم:از شما متشکرم آیاچیز دیگری هست که دوست دارید آدمها بدانند؟؟؟

خداوندلبخند زدوگفت:فقط اینکه بدانند من این جاهستم *همیشه *همیشه* 

دوستان نظر یادتون نره ه ه ه ه ه ه ه ه ه

میخوام ساده از کنار این موضوع رد نشی چرا؟چون خیلی از ما آدم ها واسه خودمون وقت نداریم از بس که که مشغول این کار واون کاریم هیچ وقت ازخودت پرسیدی چرا تو کره ی خاکی تو این نقطه واستادم با میل خودم بوده یا...؟؟؟؟

میخوام بگم حیف به بهار ی شدن زندگیمون فکر نکنیم واسه بهاری شدن کاری نکنیم

همه ما به صورت اتوماتیک زندگی میکنیم اصلا تاحالا برای خودت هدیه گرفتی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

تاحالا به خودت گفتی دوست دارم بر خلاف این جمله ما آدما بیشتر میگیم از خودم بدم میاد آخه چرا مشکل کار کجاست ؟؟؟؟

مگه ما چقدر عمر میکنیم که همه اش بدون بهار باشیم .

حرفم اینه میخوام بهاریت کنم

به شرط اینکه خودتم بخوای به خودت فکر کنی ..............................این گل تقدیم تو باد که میخوای خودتو بهاری کنی.